Savremeni fudbal zahteva od učesnika sve veće i veće napore, za koje je potrebno pripremiti se sve zahtevnijim trenažnim procesom. Kako bi trenažni process rezultirao u odgovarajućim adaptacijama, neophodno je programirati ga na osnovu analize takmičarske aktivnosti, koja je danas zahvaljujući modernim tehnologijama sve prisutnija u svakodnevnom radu. I dok je opšteprihvaćeno stanovište da je fudbal pretežno aeroban sport,i da s obzirom na ukupnu pretrčanu distance koja se iz godine u godinu povećava treba razvijati aerobne sposobnosti, narastajući broj stručnjaka u fudbalu nagoveštava da je razvoj snažno-sprinterskih kvaliteta izgleda dominirajući faktor koji razdvaja vrhunske od nevrhunskih ekipa ali i pojedinaca!
Zaista, sprint je jedna od najvažnijih aktivnosti u fudbalu, pa je poželjno utvrditi strukturu ovog tipa aktivnosti na vrhunskom nivou. Upravo time se bavila grupa istraživača sa Univerziteta  Vroclav (Poljska), analizirajući sprintersku aktivnost na uzorku 147 igrača lige šampiona u 10 utakmica! Rezultati istraživanja su pokazali da igrači u proseku sprintaju 237 ± 123 m, s tim da najviše sprinteva tokom utakmice imaju centarfori (345 ± 129 m). Takođe, istraživanje je pokazalo da preko 90% od svih sprinteva traje ispod 5 sekundi, “Sprinterski treninzi u savremenom fudbalu trebalo bi da se odlikuju različitim distancama i ukupnim pređenim metrima u odnosu na pozicije u timu, što trenutno nije slučaj”- zaključuju autori.  
Istraživanje je objavljeno u septembarskoj  svesci  časopisa Journal of Strength& Conditioning Research za 2013 godinu. Link